Η Γεωπολιτική Στρατηγική της Κίνας

Η Κίνα έχει κατορθώσει να εδραιώσει τη θέση της ως ηγέτιδα δύναμη στο παγκόσμιο εμπόριο για αρκετό καιρό. Παρ’ όλα αυτά, η μετατροπή αυτής της εμπορικής υπεροχής σε γεωπολιτική επιρροή εξελίσσεται με πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι είχε προβλεφθεί. Αυτή η κατάσταση φαίνεται να αλλάζει, όχι λόγω κάποιας ξαφνικής ενίσχυσης των δυνατοτήτων της Κίνας, αλλά εξαιτίας των πολιτικών αποφάσεων που ελήφθησαν από την Ουάσιγκτον κατά την προεδρία του Τραμπ.

Με την επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, οι Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να απομακρύνονται από τα παραδοσιακά τους πλεονεκτήματα: τη διεθνή αξιοπιστία τους, τις συμμαχίες που βασίζονται σε κανόνες και την εικόνα τους ως υπερασπιστές παγκόσμιων αξιών.Αντίθετα, υιοθετείται μια στρατηγική μονομερούς επιβολής ακόμα και απέναντι σε συμμάχους.

Ο Τραμπ προσπάθησε να φέρει ριζικές αλλαγές στις εμπορικές σχέσεις των ΗΠΑ με τον κόσμο υποσχόμενος «90 συμφωνίες σε 90 ημέρες», ωστόσο τελικά υπέγραψε μόλις τέσσερις συμφωνίες με τη Βρετανία, την Κίνα, την Ινδονησία και το Βιετνάμ – όλες χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο.

Όταν οι χώρες δεν αντέτειναν ανταγωνισμό όπως αναμενόταν, η Ουάσιγκτον πέρασε σε ένα νέο στάδιο: έστειλε μονομερείς επιστολές συνοδευόμενες από αυστηρούς δασμούς και απειλές ακόμη και προς στενούς συμμάχους όπως η Νότια Κορέα.Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο δεν ήταν μόνο ο τρόπος που επικοινωνούσε ο Τραμπ αλλά κυρίως η πλήρης αποκοπή των απειλών του από τις πραγματικές συνθήκες: η Σεούλ ήδη διατηρεί μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ χωρίς δασμούς για πολλά προϊόντα.

Η Κίνα δεν χρειάζεται να ασκήσει πίεση· απλά περιμένει… Οι κινήσεις αυτές εκ μέρους της Ουάσιγκτον διευκολύνουν το έργο του Πεκίνου.Παρά το γεγονός ότι είναι κυρίαρχη στο εμπόριο, μέχρι τώρα δεν είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα γεωπολιτικό μπλοκ γύρω από τη δύναμή της. Ωστόσο οι συνεχείς αντιφάσεις των ΗΠΑ καθώς επίσης η έλλειψη σταθερότητας και ο επιθετικός προστατευτισμός ανοίγουν τον δρόμο για μια νέα ανακατανομή συμμαχιών.

Ήδη στην Ευρώπη παρατηρούνται κινήσεις συνεργασίας μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας στον τομέα της πυρηνικής αποτροπής ενώ παράλληλα η Γερμανία ενισχύει τους αμυντικούς δεσμούς με το Λονδίνο. Όλες αυτές οι εξελίξεις συμβαίνουν χωρίς άμεση αναφορά στη στάση των ΗΠΑ αλλά υπό την επίδρασή τους είναι σαφώς αισθητές.

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν αυτήν την πορεία μπορεί ακόμα κι αυτοί που θεωρούνται παραδοσιακοί σύμμαχοι να αρχίζουν να αναζητούν νέες γεωοικονομικές ή γεωπολιτικές υποστηρίξεις. Έτσι το Πεκίνο θα μπορούσε να βρεθεί σε θέση ισχύος χωρίς ανάγκη για επιθετικές κινήσεις. Αυτή η γεωπολιτική φθορά των ΗΠΑ μπορεί τελικά να προσφέρει στην Κίνα στρατηγικά πλεονεκτήματα που μέχρι σήμερα ήταν εκτός reach.