Ανακαλύφθηκε Υδάτινο Σύστημα 800.000 Ετών στον Κορινθιακό Κόλπο

Διεθνής ομάδα ερευνητών αποκάλυψε έναν υδάτινο σχηματισμό ηλικίας 800.000 ετών, ο οποίος περιλαμβάνει νερό με χαμηλή αλατότητα, το οποίο έχει αποθηκευτεί σε ιζήματα κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας στον Κορινθιακό Κόλπο. Αυτή η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς οι προκλήσεις που σχετίζονται με την περιορισμένη διαθεσιμότητα νερού είναι συνεχώς αυξανόμενες.

Η ερευνητική ομάδα, αποτελούμενη από επιστήμονες από πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα στη Μάλτα και την Ιταλία, επικέντρωσε τις προσπάθειές της στον Κορινθιακό κόλπο. Όπως επισημαίνει η Σενάι Χοροζάλ (Senay Horozal), επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Ο συγκεκριμένος κόλπος είναι μια περιοχή που έχει μελετηθεί εκτενώς σχετικά με την τεκτονική δραστηριότητα και τη διαδικασία αποθέσεως των ιζημάτων». Αυτή η γεωλογικά ενεργή λεκάνη φέρει τα χαρακτηριστικά ενός φυσικού εργαστηρίου για τη διερεύνηση των παράκτιων συστημάτων υπόγειων υδάτων χαμηλής αλατότητας.

Στην έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «hydrogeology Journal», οι επιστήμονες αναγνώρισαν και χαρτογράφησαν τα παράκτια ύδατα χαμηλής αλατότητας μέσα στα σπηλιάσματα κάτω από τον κόλπο. Οι πτώσεις της στάθμης του θαλάσσιου νερού κατά τη διάρκεια των παγετώσεων επέτρεψαν στην βροχή και το νερό των ποταμών να εισχωρήσουν στα υποθαλάσσια ιζήματα, διατηρώντας μια ποσότητα αυτού του νερού μέχρι σήμερα.

Τα επίπεδα του νερού εντοπίζονται σε βάθη μεταξύ περίπου 20 έως 600-700 μέτρων στην κεντρική λεκάνη του κόλπου και από 15 έως 150 μέτρα στην ανατολική περιοχή κοντά στις Αλκυονίδες νήσους.Εκτιμάται ότι τα πλευρικά στρώματα των ιζημάτων μπορεί να περιέχουν μέχρι περίπου 250 κυβικά χιλιόμετρα αυτού του γλυκού υπόγειου ύδατος.

Η ομάδα χρησιμοποίησε έναν διεπιστημονικό τρόπο προσέγγισης για να εξετάσει την παρουσία και κατανομή αυτού του παράκτιου ύδατος κάτω από τον θαλάσσιο πυθμένα μέσω σεισμικών δεδομένων υψηλής ανάλυσης καθώς επίσης και δειγμάτων γεώτρησης προηγούμενων διεθνών προγραμμάτων όπως αυτή της Αποστολής IODP-381 στην οποία συμμετείχε το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών.

Με υπολογιστικές προσομοίωσεις διάρκειας περισσότερων από μισού εκατομμύριο χρόνια παρακολουθήθηκαν οι αλλαγές στην αλατότητα μέσα στα στρώματα κατά τις χρονικές περιόδους αυτές επιβεβαιώνοντας ότι το γλυκό νερό συγκεντρώθηκε κυρίως στις παγετώδεις εποχές όταν οι στάθμες θάλασσας ήταν πολύ πιο χαμηλές. «Κατά τις εν λόγω περιόδους», σημειώνει η κ. Χοροζάλ, «η βροχή κι το ύδωρ των ποταμών είχαν δυνατότητα διείσδυσης στα υποθαλάσσια στρώματα.» Τα επίπεδα αυτά παρέμειναν προστατευμένα χάρη στη δομή τους για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια γεγονός που δημιουργεί πραγματικούς φυσικούς ταμιευτήρες.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει αυξανόμενες πιέσεις στους υδάτινους πόρους εξαιτίας πολλών παραγόντων συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής αλλά καi αύξησης ζήτησης για γλυκά ύδατα. Η καταγραφή αυτών των υπόγειων υδάτων καθίσταται ουσιαστική ώστε να μπορέσει η πολιτεία να αποκτήσει καλύτερη αντίληψη σχετικά με τους διαθέσιμους πόρους κάτω απ’ την επιφάνεια της γης.
“Στην εποχή μας,” προσθέτει η Σενάι Χοροζάλ “γνωρίζοντας πού βρίσκονται αυτά τα αποθέματα είναι κρίσιμο στοιχείο για στρατηγικές μακράς πνοής στη διαχείριση ή ακόμα αξιοποίηση τους.”

“Ωστόσο κάθε πιθανή χρήση θα πρέπει να γίνει υπό προσεχτική εξέταση λόγω ευαισθησίας προς το περιβάλλον.”