Αυθαίρετα φουσκωμένοι λογαριασμοί και ψευδείς καταμετρήσεις

Από διαμαρτυρίες  πολιτών για χρέωση χωρίς κατανάλωση ηλεκτρικού  ρεύματος και ύδατος από τοπικά δημοτικά δίκτυα υδροδότησης προκύπτει, ότι το φαινόμενο της χρέωσης, που δεν ανταποκρίνεται στην κατανάλωση, παρουσιάζεται σε κάποια έκταση και σε πολλές περιοχές της χώρας, σε μόνιμους και μη μόνιμους κατοίκους τους, αλλά και σε αυτούς που λόγω πανδημίας δεν επισκεφτήκαν τις δεύτερες κατοικίες τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, χρεώθηκαν όμως κατόπιν ψευδούς καταμέτρησης με αυθαίρετα ποσά για κατανάλωση που δεν έγινε.

Φυσικά υπάρχει η περίπτωση διαρροών ή κλοπής ρεύματος, αλλά αυτό είναι κάτι που μπορεί να εξακριβωθεί. Εξάλλου το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με διοικητική διαδικασία και σε ακραίες περιπτώσεις δικαστικά, αλλά σε κάθε περίπτωση προκύπτει μεγάλη ταλαιπωρία για τον πολίτη, που πολλές φορές χρειάζεται επιτόπια επίσκεψη σε επαρχιακά γραφεία της ΔΕΗ, ατέλειωτες κλήσεις με άλλους παρόχους και δαπάνες για νομική συμπαράσταση και όλα αυτά γιατί κάποιος καταμετρητής υπάλληλος της ΔΕΔΔΗΕ ή κάποιας συνεργαζόμενης με αυτή εταιρείας δεν έκανε (επιεικώς) καλά τη δουλειά του και μάλιστα χωρίς να ωφελείται ο ίδιος, αλλά σαφώς κατόπιν ανοχής εκ μέρους της εργοδοσίας.

Πολλές φορές, όταν οι επιπλέον χρεώσεις δεν είναι σημαντικές, οι καταναλωτές κυρίως οι ηλικιωμένοι, δεν τις αντιλαμβάνονται ή προς αποφυγή ταλαιπωρίας αποφεύγουν να τις αμφισβητήσουν.

Σε τελική ανάλυση το όλο ζήτημα θα μπορούσε να είναι θέμα κοσμοθεωρίας ή πολιτικής δεοντολογίας, με την έννοια ότι εάν πρέπει ο πολίτης να προστατεύει μόνος τον εαυτό του με τις νόμιμες διαδικασίες ή εάν το κράτος δικαίου, που καυχιέται ότι είναι η χώρα μας, μέσα στα πλαίσια της χρηστής διοίκησης δια των αρμόδιων οργάνων του, θα πρέπει να παρέχει αυτεπάγγελτα χωρίς καταγγελία με προληπτικό και κατασταλτικό έλεγχο σε κάθε πάροχο ενεργείας κάθε δυνατή προστασία στον πολίτη.

Για να λειτουργήσει υποτυπωδώς ένα κρατικό σύστημα επιθεώρησης και ελέγχου πρέπει να υπάρχει συνεχής έλεγχος των υπηρεσιών μετά συνεπειών για τους υπευθύνους σε κάθε επίπεδο, όχι μόνο για τους αναλώσιμους.

Στη χώρα μας, όμως, δεν υπάρχουν υπεύθυνοι για την ανάληψη ευθυνών, αλλά μόνο για την παροχή επιδομάτων υπεύθυνης θέσεως. Φοβάμαι, ότι το παράδειγμα του Υπουργού κ. Χατζηδάκη, για την αναζήτηση πειθαρχικών ευθυνών στον ΕΦΚΑ όσο δεν θα βρίσκει μιμητές και μάλιστα για υπηρεσίες με ισχυρή συνδικαλιστική παρουσία αλλά και προς αποφυγή του πολιτικού κόστους, τα προβλήματα σε βάρος των πολιτών θα συνεχίζονται.