Ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας στον εορτασμό του Αγίου Ανδρέα

«Η κοινωνία σήμερα δοκιμάζεται από έναν ορυμαγδό αντικρουόμενων μηνυμάτων,από μία πρωτοφανή ρευστότητα,από πολέμους,οι οποίοι ξέσπασαν ακόμη και στην ήπειρο μας,μισό αιώνα μετά τον μεγάλο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο». Με αυτά τα λόγια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας, αναφέρθηκε κατά την αντιφώνησή του προς τον Μητροπολίτη Πατρών, Χρυσόστομο, στο επίσημο γεύμα που πραγματοποιήθηκε για την εορτή του πολιούχου Αγίου Ανδρέα.

Συνέχισε επισημαίνοντας: «Γεγονότα που πιστεύαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν και δεν θα επαναληφθούν ποτέ πια είναι πλέον εμφανή. Βασανίζουν ανθρώπους και καταστρέφουν ζωές. Εμείς εδώ, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες αντλούμε δύναμη από κάποιες σταθερές αξίες».

Ο Κωνσταντίνος Τασούλας τόνισε ότι «οι σταθερές μας πηγάζουν από τις διδασκαλίες της Εκκλησίας μας καθώς και από την εθνική ιστορία». Πρόσθεσε: «Η ενότητα μας ως λαός καθώς και η κοινωνική συνοχή είναι θεμέλια πάνω στα οποία στηριζόμαστε: Η πίστη μας και η κουλτούρα μας. Σήμερα γιορτάζουμε τη μνήμη του Πρωτόκλητου Αποστόλου αγναντεύοντας τη σημασία των μηνυμάτων της Εκκλησίας».

«Είμαι σίγουρος», υπογράμμισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, «πως ανάμεσα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε σήμερα ο ελληνικός λαός θα παραμείνει ενωμένος με πίστη στα διδακτικά αυτά μηνύματα προκειμένου να ξεπεράσει κάθε πρόκληση με αισιοδοξία».Κατά τη διάρκεια της λιτανείας εξέφρασε την εντύπωσή του για το χριστεπώνυμο πλήρωμα καθώς επίσης για τη σεβαστή ατμόσφαιρα στην Πάτρα εκείνη την ημέρα. «Δεν γιορτάζουμε μόνο τον πολιούχο αλλά κάτι πιο βαθύ – το κήρυγμα και το παράδειγμά του», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Περαιτέρω ανέφερε πως «το κήρυγμα που έφερε μαζί με τους θριάμβους έγινε θυσία στη ζωή του», προσθέτοντας ότι «η μεγαλύτερη αποδοχή των διδασκαλιών ήταν η ίδια του η ζωή» όταν μιλούσε περί αγάπης και δικαιοσύνης.

Καθώς περιγραφεί τα συναισθήματα εισερχόμενος στο ναό είπε: «Έτσι όπως μπήκα στον ναό αυτήν την ημέρα ένιωσα μια ειρηνική ανακούφιση — ένα πραγματικό δώρο ψυχικής ανάπαυσης.» Ο ποιητής είπε κάποτε: “Την εκκλησίαν αγαπώ…”. Αυτές οι σκέψεις φέρνουν στον νου μου τις μεγάλες στιγμές της φυλής μας μέσα στη σεβάσμια ατμόσφαιρα αυτής της εκκλησίας.»

Στην καταληκτική σημείωση υπογράμμισε πόσο σημαντικό είναι αυτή η μέρα να τιμάται όχι μόνο ως μια επέτειος αλλά ως ευκαιρία για μάθηση κι εξοικείωση με τα διδάγματα που προσφέρει.