Κώστας Καραμανλής: Προειδοποίηση για την Τουρκία

Ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προειδοποίησε ότι η Ελλάδα ενδέχεται να βρεθεί σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας απέναντι στην Τουρκία,εάν δεν αναδείξει τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της γείτονος στην περιοχή. Μιλώντας κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του βιβλίου του δημοσιογράφου Σταύρου Λυγερού με τίτλο «Οι αθέατες όψεις του πολέμου στην Ουκρανία», τόνισε τις σοβαρές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από την Τουρκία.

Ο κ. Καραμανλής ανέφερε τη Διακήρυξη των Αθηνών περί Φιλίας και Καλής Γειτονίας,επισημαίνοντας ότι η στρατηγική των «ήρεμων νερών» δεν μπορεί να αποκρύψει τον επιθετικό και αναθεωρητικό χαρακτήρα της Τουρκίας. «Είναι απαράδεκτο να σταματά η ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών μας στο μέσο του Αιγαίου, σε περιοχές όπου είναι αδιανόητο να υπάρχουν διεκδικήσεις από την Τουρκία! Πού; Μέσα στο Αιγαίο; Πίσω από ελληνικά νησιά; Η οποιαδήποτε κίνηση εναντίον μας ή εναντίον ιταλικών σκαφών που έχουν μισθωθεί από γαλλική εταιρεία για ένα καλώδιο μεταξύ ελληνικών νήσων δείχνει το μέγεθος της τουρκικής επιθετικότητας», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, η διατήρηση μιας εξωραϊσμένης εικόνας σχετικά με τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας οδηγεί τους συμμάχους μας σε λανθασμένα συμπεράσματα σχετικά με την κατάσταση και ενδέχεται να υπονομεύσει τα συμφέροντα της χώρας μας. Αν δεν καταστεί σαφές το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας ως ταραξία στην περιοχή, κινδυνεύουμε να δώσουμε λάθος μηνύματα αδυναμίας.

Αναφερόμενος στη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων, ο κ. Καραμανλής τόνισε ότι οι σχεδιασμοί αυτοί δεν πρέπει να περιλαμβάνουν περιοχές όπου η κυριαρχία και τα δικαιώματα της Ελλάδας είναι αδιαμφισβήτητες. «Δεν υπάρχει καμία εκκρεμότητα προς διαπραγμάτευση με την Τουρκία σε αυτές τις περιοχές»,υπογράμμισε.

Σχετικά με τη νέα αμυντική αρχιτεκτονική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επεσήμανε ότι «η συμμετοχή της Τουρκίας στους ευρωπαϊκούς αμυντικούς μηχανισμούς είναι απαράδεκτη». Τόνισε πως αυτό θα αποδείξει τη βαθιά υπο hypocrisy of Europe and will undermine any future support from the EU against Turkish aggression.

Tέλος, ο πρώην πρωθυπουργός επισήμανε πως η παράταση του πολέμου στην Ουκρανία έχει προκαλέσει ζημιές τόσο στο Κίεβο όσο και στην Ευρώπη συνολικά. Αναφέρθηκε στη στρατηγική ήττα που υπ suffered by the collective West in this conflict and stressed that the ongoing war has made peace even more difficult to achieve over time.

Ομιλία Κώστα Καραμανλή

Kυρίες και κύριοι,
Εκτιμώ ιδιαίτερα το έργο του Σταύρου Λυγερού καθώς διαθέτει μια μοναδική διεισδυτικότητα στη γραφή του…

Αναλύσεις για την Ευρωπαϊκή Άμυνα και την Τουρκία

Η έντονη υποστήριξη του πολέμου, η απόλυτη δαιμονοποίηση της Ρωσίας και η μανιχαϊστική προσέγγιση της σύγκρουσης ως καλού εναντίον κακού έχουν σοβαρές συνέπειες για τις πρόσφατες εξελίξεις. Για να αποκρύψουν αυτές τις ευθύνες, επιχειρούν να κλιμακώσουν τον πόλεμο και να διαδώσουν φόβους σχετικά με μια πιθανή γενικευμένη ρωσική εισβολή στην Ευρώπη. Η αλλαγή στη στάση των ΗΠΑ απέναντι στο Ουκρανικό τους εκθέτει ακόμη περισσότερο.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα. Καμία μορφή βίας ή αιματοχυσίας δεν μπορεί να δικαιολογηθεί. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο ανταγωνισμός με τη Ρωσία ήταν το κύριο κίνητρο που οδήγησε τη Δύση σε αυτή τη σύγκρουση, αντί των αρχών ή αξιών που προβάλλονται.

Η δυτική στάση απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία παρουσιάζει μια τεράστια ανακολουθία σε σχέση με την επιθετικότητα της Τουρκίας. Η Δύση έχει εμπλακεί σε έναν ατέρμονα πόλεμο που δεν αφορά κανένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ ή της ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί απειλές κατά άλλων κρατών-μελών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται ανίκανη να αναλάβει πρωτοβουλίες για τον τερματισμό αυτού του πολέμου και για την επαναφορά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων βάσει των συμφωνιών του Μίνσκ. Αυτή τη στιγμή παρακολουθούμε πρωτόγνωρες εξελίξεις παγκοσμίως: οι ΗΠΑ αποσύρονται από τον ανταγωνισμό με τη Ρωσία και δείχνουν διάθεση συνεργασίας με αυτήν.

Η ΕΕ φαίνεται ανέτοιμη να διαμορφώσει πολιτική ανεξάρτητα και ακολουθεί τις αποφάσεις άλλων χωρών χωρίς στρατηγικό σχέδιο. Βλέπουμε τόσο την Ουκρανία όσο και την ΕΕ να οδηγούνται σε διαδικασίες ειρηνευτικών συνομιλιών υπό δυσμενή συνθήκες χωρίς ουσιαστικές δυνατότητες αντίστασης.

Πλέον γίνεται σαφές ότι η Ένωση δεν διαθέτει ούτε λόγο ούτε ρόλο στη διεθνή σκηνή όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν άμεσα τα κράτη μέλη της, καθώς επίσης αποδεικνύεται η έλλειψη αξιόπιστης αμυντικής ικανότητας.

Σημαντική είναι η προσπάθεια ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της ΕΕ αυτή τη στιγμή – μια προσπάθεια που καθυστέρησε πολύ αλλά τώρα φαίνεται επιτακτική χωρίς ξεκάθαρο σχέδιο δράσης.

Aπό το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα, οι χώρες μέλη θεωρούσαν ότι η ασφάλεια τους ήταν δεδομένη χάρη στις ΗΠΑ. Ωστόσο, πλέον συνειδητοποιούν ότι αυτό δεν ισχύει πια κι έτσι πρέπει να προετοιμαστούν κατάλληλα ενάντια στους πολλούς κινδύνους γύρω τους – όχι μόνο από ανατολάς αλλά κι από νότου όπως είναι οι απειλές από πλευράς Τουρκίας.

The European Union must recognize that it is now on its own in this regard and needs to build a robust defense mechanism capable of intervening at its borders without relying on the US or other non-member countries for support!

Στρατηγικές Αποφάσεις

Kyries kai Kyrious,
H dhmiourgia autou tou Evropaiou amyntikou mixanismou einai enas stohos pou i Ellada epidioktei diarkos.
I asfaleia itan isws o simeiotatos logos gia ton opoio i xora mas entaxthike stin tote EOK.
Omws gia na exei aftos o mixanismos axioπιστία prepei i Enosi na min exei dyo metra kai dyo σταθμά αλλα na peithei oti leitourgei pragmatika sti vasi arxwn kai axiwn tou Diethnous Dikaioy.

Διεθνής Πολιτική και Ελληνικά Συμφέροντα

Ο κόσμος επιστρέφει σε μια πραγματικότητα όπου οι σφαίρες επιρροής και η ωμή δύναμη κυριαρχούν ως μέσα επίλυσης διεθνών διαφορών, με τους κανόνες δικαίου και τους διεθνείς οργανισμούς να υποβαθμίζονται. Αυτή η κατάσταση σηματοδοτεί την επανεμφάνιση του ανταγωνισμού μεταξύ ισχυρών κρατών και αναδυόμενων δυνάμεων. Ο πρόσφατος πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αστάθειας, της απ unpredictability, καθώς και των κινδύνων που διατρέχουμε στον σύγχρονο κόσμο.

Αυτή η κατάσταση δεν είναι καθόλου ευνοϊκή για την Ελλάδα, μια χώρα που προασπίζεται τη σταθερότητα μέσω του κανόνα δικαίου. Ένα διεθνές περιβάλλον γεμάτο κατακερματισμό, αναθεωρητισμό και επιδιώξεις ηγεμονίας έρχεται σε αντίθεση με τα στρατηγικά συμφέροντα της χώρας μας. Αντίθετα, η Τουρκία φαίνεται να ενισχύεται σε αυτό το πλαίσιο. Ο ρόλος της ως «ουδέτερος» στην κρίση της Ουκρανίας έχει εδραιώσει τη θέση της ως διαμεσολαβητής μεταξύ των εμπλεκομένων πλευρών, κάτι που εκτιμάται από συμμάχους.

Παρά τις προκλητικές ενέργειές της στην περιοχή, οι εταίροι μας την θεωρούν παράγοντα σταθερότητας. Αυτό αποδεικνύεται από δηλώσεις αξιωματούχων του ΝΑΤΟ αλλά και άλλων Ευρωπαίων πολιτικών. Η στρατιωτική δύναμη της Τουρκίας την καθιστά ελκυστική στους Ευρωπαίους αυτή τη στιγμή που αυτοί αδυνατούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την ασφάλεια στην ήπειρο.

Από την άλλη πλευρά, η ανοιχτή υποστήριξη μας προς την Ουκρανία δεν εξασφάλισε άμεσα στήριξη για τα ελληνικά συμφέροντα.Οι απαιτήσεις ήταν υπερβολικές δεδομένων των περιορισμένων δυνατοτήτων μας λόγω των δικών μας απειλών ασφαλείας.

Η Διακήρυξη Αθηνών περί Φιλίας δεν μπορεί να κρύψει τον νέο-οθωμανικό χαρακτήρα της Τουρκίας ούτε τις επιθέσεις κατά ελληνικών νησιών στο Αιγαίο για ζητήματα ηλεκτρικής διασύνδεσης είναι απαράδεκτες! Είναι αδιανόητο ότι θα μπορούσε άλλη χώρα να διεκδικεί κυριαρχικά δικαιώματα σε περιοχές πίσω από ελληνικά νησιά!

Η οποιαδήποτε κίνηση κατά ελληνικών ή ιταλικών πλοίων δείχνει το μέγεθος του τουρκικού θράσους ενώ εμείς συνεχίζουμε να προσπαθούμε να συντηρούμε μια εξιδανικευμένη εικόνα σχετικά με τις σχέσεις μας με αυτή τη χώρα.

Είναι κρίσιμο τώρα περισσότερο από ποτέ να αναδείξουμε τον αποσταθεροποιητικό ρόλο που παίζει η Τουρκία στην περιοχή αντί να αφήσουμε λανθασμένα μηνύματα αδυναμίας προς τους συμμάχους μας.

Aυτό ισχύει επίσης για τα σχέδια δημιουργίας ενός θαλάσσιου πάρκου στο Αιγαίο: πρέπει οπωσδήποτε οι σχεδιασμοί αυτοί να μην αποκλείουν περιοχές όπου τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας είναι σαφή!

Στρατηγική Αντίληψη

Kάτι τέτοιο θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει κατανοητό: Δεν υπάρχουν εκκρεμή ζητήματα προς διαπραγμάτευση στις συγκεκριμένες περιοχές! Το θράσος μάλιστα φάνηκε πρόσφατα όταν παρουσιάστηκε σχέδιο χωροθέτησης από την Τουρκία στη UNESCO που διεκδικεί μέρος του Αιγαίου!

Aνάγκη Δυναμικής Στρατηγικής

Eίναι απαραίτητο λοιπόν η Ελλάδα όχι μόνο ν’ αντισταθεί αλλά κι ενεργά ν’ αντεπιτεθεί στις προκλητικές ενέργειες αυτής της γείτονός χώρας ώστε οι κινήσεις αυτές ν’ αποτελέσουν αντικείμενο σοβαρού προβληματισμού στους συμμάχους μας.

Tελευταίες Σκέψεις

Tο τελευταίο σημείο αφορά τη δημοκρατία στη Δύση: παρακολουθήσαμε μία προσπάθεια φίμωσης πληροφοριών μέσω διαδικτύου επειδή αυτές αποκλίνουν από το επίσημο αφήγημα.
«Δεν άφησαν κανένα χώρο για άσκηση κριτικής στις επιλογές».
«Οι κυβερνήσεις επέλεξαν συστηματικά χονδροειδή προπαγάνδα».
Όλοι γνωρίζουμε ότι σε πολεμικές περιόδους υπάρχει κάποια αυτολογοκρισία αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει ν’ αποδεχτούμε μία πλήρη συρρίκνωση των δημοκρατικών ελευθεριών!

Η απόσταση μεταξύ της πραγματικότητας και των υποψιών που σχετίζονται με ρωσικές μυστικές υπηρεσίες είναι τεράστια. Αυτό προκαλεί δικαιολογημένες ανησυχίες, οι οποίες είναι δυσάρεστες. Αν μάλιστα συνδυαστεί με τις ολοένα και πιο συχνές προσπάθειες κυβερνήσεων σε διάφορες χώρες να εκμεταλλευτούν τη δικαστική εξουσία προς όφελός τους, όπως παρατηρήσαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και πιο πρόσφατα στη Γαλλία και τη Ρουμανία, τότε η κατάσταση γίνεται πολύ πιο σοβαρή. Οι επιθέσεις κατά των αντιπάλων ή οι απόπειρες αποκλεισμού τους από τις εκλογές ενισχύουν αυτή την ανησυχία.

Η δικαιοσύνη καθώς και τα μέσα ενημέρωσης αποτελούν θεμελιώδεις πυλώνες της δημοκρατίας μας. Είναι απαραίτητο να προστατεύονται με κάθε κόστος. Η χειραγώγηση αυτών των δύο τομέων συνιστά μια ακραία αντιδημοκρατική πράξη που θέτει σε κίνδυνο την ουσία της δυτικής δημοκρατίας. Για όλους εμάς που έχουμε αγωνιστεί για πολλές δεκαετίες και συνεχίζουμε να πιστεύουμε στην ηθική υπεροχή του Δυτικού πολιτισμού, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία καθώς και στην ελευθερία του ατόμου, αυτό αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα που δεν υπόκειται σε διαπραγμάτευση.