Η Μεσαία Τάξη και η Μικρομεσαία Επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα

Στην ελληνική πραγματικότητα,η μεσαία τάξη και οι μικρές επιχειρήσεις είναι λιγότερες σε αριθμό,χαμηλότερες σε εισοδήματα και αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη φορολογική πίεση συγκριτικά με τις χώρες της Ευρωζώνης και την ΕΕ-27.

Αυτό επισημαίνεται σε ανακοίνωση του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς με τίτλο: «Πώς ορίζεται η μεσαία τάξη στην Ελλάδα του 2025 και πώς συνδέεται με τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα», εν αναμονή των δηλώσεων του πρωθυπουργού από το βήμα της ΔΕΘ.

Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα σχετικά με τον ορισμό της σημερινής μεσαίας τάξης στη χώρα μας. Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα είναι γιατί ο όρος «μεσαία τάξη» χρησιμοποιείται συχνά στη δημόσια συζήτηση χωρίς έναν σαφή ορισμό. Η ανάλυση μπορεί να γίνει από τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις: τη στατιστική, την κοινωνιολογική και την οικονομική.

Αρχίζοντας από τον οικονομικό τομέα, η έννοια της μεσαίας τάξης σχετίζεται κυρίως με τα εισοδήματα που συγκρίνονται προς τον μέσο μισθό ή το συνολικό οικογενειακό εισόδημα. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ και της Eurostat, οι διαστάσεις της δεν είναι ίδιες σε όλες τις χώρες· γενικά θεωρούνται νοικοκυριά που έχουν διαθέσιμο εισόδημα μεταξύ 75% έως 200% του μέσου όρου κάθε χώρας. Στην Ελλάδα για το 2024, το μέσο ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα κυμαινόταν γύρω από τα 11.000-12.000 ευρώ ανά άτομο ετησίως, ενώ το κατώφλι για την κατηγορία αυτή ήταν περίπου στα 10.000 ευρώ, ενώ ανώτατο όριο κυμαινόταν μεταξύ 22.000-24.000 ευρώ ανά άτομο ετησίως.

Για μια τετραμελή οικογένεια αυτό σημαίνει καθαρό ετήσιο εισόδημα που κυριαρχεί μεταξύ των 24.000 έως 60.000 ευρώ υπό προϋπόθεση ότι οι εργαζόμενοι ενήλικες αμείβονται κατά μέσο όρο από 2.000 έως 5.000 ευρώ μηνιαίως.

Ωστόσο, η έννοια της μεσαίας τάξης δεν περιορίζεται μόνο στο οικονομικό κομμάτι αλλά περιλαμβάνει επίσης επίπεδο ζωής, επαγγελματική κατάσταση καθώς επίσης μορφωτικό επίπεδο.
Παραδοσιακά στη χώρα μας περιλαμβάνει τους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες όπως δικηγόρους ή μηχανικούς καθώς επίσης δημόσιους υπαλλήλους αλλά κι άλλους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.
Επιπλέον νοικοκυριά που έχουν ιδιόκτητες κατοικίες ή αυτοκίνητα συγκαταλέγονται εδώ καθώς μπορούν να καλύψουν βασικές ανάγκες τους.

Στον πολιτικό λόγο θεωρείται ότι η «μεσαία τάξη» αποτελεί τη βάση τόσο για την κοινωνική όσο κι για την οικονομική δομή μιας χώρας αφού υποστηρίζει καταναλωτικές δαπάνες αλλά κι φορολογικά έσοδα.
Μετά την κρίση που εκτυλίχθηκε μεταξύ των ετών 2009-2019 παρατηρήθηκε σημαντική συρρίκνωση αυτής λόγω μειωμένων μισθών υψηλής φορολόγησης καθώς κι αύξησης ανισοτήτων.
Το έτος 2025 οι συζητήσεις γύρω από τη «στήριξή» της επικεντρώνονται στη μειωμένη φορολογία αύξηση διαθέσιμου εισοδήματος καλύτερης πρόσβασης σε υγειονομικές υπηρεσίες κλπ.

Sύμφωνα πάντα στις τελευταίες εκτιμήσεις περίπου το ποσοστό των νοικοκυριών στην Ελλάδα κατατάσσεται ως εξής: χαμηλή τάξη περίπου στο 35%, μεσαίο τμήμα κοντά στο 50% και υψηλή μόλις στο 15%.
Σε σύγκριση πάντως στις χώρες Ευρωζώνης ο αντίστοιχος δείκτης φτάνει μέχρι το 60% ενώ στις υπόλοιπες χώρες ΕΕ αγγίζει σχεδόν το 58%.
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά παραμένουν πως στις βορειότερες ευρωπαϊκές χώρες εκείνη χαρακτηρίζεται ως ομάδα υψηλά αμειβόμενων στελεχών εταιρειών ή μισθωτών εργαζόμενων που απολαμβάνουν σταθερά μέσα επίπεδα απολαβών.

Η Σχέση Μεταξύ Μεσαίας Τάξης Και Μικρών Επιχειρήσεων

Η σύνδεση ανάμεσα στη μικρή επιχειρηματικότητα (ΜμΕ)και τη συγκεκριμένη κοινωνικοοικονομική ομάδα είναι καθοριστική:
Οι δύο αυτές ομάδες αλληλοτροφοδοτούνται συνεχώς διευκολύνοντας έτσι μία υγιή ανάπτυξή τους.
Οι ΜμΕ αποτελούν ένα σημαντικό κομμάτι του καταναλωτικού κοινού παρέχοντας προϊόντα υπηρεσίες στους πολίτες αυτής της κατηγορίας,
ενώ παράλληλα απασχολούν μεγάλο ποσοστό ανθρώπων αυτής όπως υπαλλήλους τεχνικούς κλπ.Περίπου ταυτόχρονα αρκετοί άνθρωποι αυτής βρίσκονται είτε ως ιδιοκτήτες είτε αυτοεργοδοτούμενοι μέσα σ’ αυτές τις επιχειρήσεις.


Ιστορικά δε συνδέεται άρρηκτα μαζί τους αφού πολλοί νέοι ξεκινούν ως υπάλληλοι πριν γίνουν επιχειρηματολόγοι μέσω ευκαιριών εργασίας που προσφέρουν οι μικρότερης κλίματος εταιρείες.
Με πάνω από 860 χιλιάδες τέτοιου είδους επιχειρήσεις στην ελληνική αγορά απασχολούνται περισσότεροι από δυόμιση εκατομμύρια άνθρωποι,

ενώ ένα εκπληκτικό ποσοστό (83%) εργάζεται στον ιδιωτικό sector μέσω αυτών δημιουργώντας έτσι έναν πυλώνα στήριξης για αυτήν τη συγκεκριμένη κοινωνικη ομάδα.


Κατόπιν όλων αυτών μπορούμε να συμπεράνουμε πως υπάρχει μία αμφίδρομη σχέση όπου κάθε πλευρά υποστηρίζει ενεργά την άλλη:

Συμπέρασμα

 Ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ Βασίλης Κορκίδης σχολιάζει πως σήμερα δύσκολα διαχωρίζει κανείς τις δύο ομάδες λόγω κοινών χαρακτηριστικών όπως φόρους & πιέσεις καταναλωτικής φύσεως,   . Οι Έλληνες μικρομεσαίοι πλήττονται ιδιαίτερα λόγω υπερφολογικών απαιτήσεων οδηγώντας μεγάλο μέρος των χρημάτων τους προς φόρους & ασφαλιστικές υποχρεώσεις περιορίζοντας έτσι δυνατότητα κατανάλωσης.  .... .
.. .
.. .
.. .
.. ,,,,Διαβάστε ακόμη…,
,Διαβάστε ακόμη…,
,Διαβάστε ακόμη…,
,</div>