29/10/2025

«Μητσοτάκης στον Διονύση Σαββόπουλο: “Νιόνιο μας, σε αποχαιρετώ με ευγνωμοσύνη για τις γενιές που εμπνευσες”»

«Για τον άνθρωπο και τον τραγουδοποιό που αποχαιρετάμε σήμερα θα μείνουν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Κάτι φυσικό αφού, κατά καιρούς, τραγούδησε για τον καθένα από εμάς. Προσωπικά δεν είμαι εδώ μόνο σαν φίλος και σαν θαυμαστής του, αλλά από χρέος προς έναν μεγάλο Έλληνα που έζησε

Mητσοτάκης για Διονύση Σαββόπουλο: Νιόνιο μας, σε αποχαιρετώ με ένα μεγάλο ευχαριστώ στο όνομα τόσων γενεών

Αποχαιρετισμός στον Διονύση Σαββόπουλο

«Για τον άνθρωπο και τον τραγουδοποιό που αποχαιρετάμε σήμερα θα μείνουν πάντα τα συναισθήματα όλων όσοι ταξίδεψαν με τις νότες και τους στίχους του. Κάτι φυσικό αφού, κατά καιρούς, τραγούδησε για τον καθένα από εμάς.» Αυτά δήλωσε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την εκφώνηση του επικήδειου λόγου του για τον Διονύση Σαββόπουλο, προσθέτοντας ότι «δεν βρίσκομαι εδώ μόνο ως φίλος και θαυμαστής αλλά ως υποχρέωση προς έναν σπουδαίο Έλληνα που μοναδικά κατέγραψε τις περιπέτειες της πατρίδας μας καθώς και τις μικρές στιγμές της καθημερινότητας που την συνθέτουν».

Συνεχίζοντας, ο Πρωθυπουργός τόνισε: «Ο “Νιόνιος”, καθ’ όλη τη διάρκεια της πορείας του, ήταν σε διαρκή αρμονία με τη ζωή αυτού του τόπου. Μας έδινε ώθηση στις δύσκολες στιγμές αλλά προειδοποιούσε επίσης για τους κινδύνους των κατηφορικών δρόμων. Πάντα εξέφραζε τη δική του μοναδική άποψη για τα γεγονότα – ανοιχτή αλλά ποτέ φυλακισμένη από δογματικές αντιλήψεις.»

Ο κ.Μητσοτάκης πρόσθεσε: «Όπως στη μουσική κατάφερε να συγκεράσει το ροκ με το έντεχο και την παραδοσιακή μουσική, έτσι και κοινωνικά οι οραματικές ιδέες της αριστεράς συναντήθηκαν με τον ρεαλισμό της φιλελεύθερης σκέψης». Αξιολόγησε δε ιδιαίτερα το κομμάτι από το έργο του Άγγελου Εξάγγελου λέγοντας πως αυτό ενσωματώνει έναν ευθύ δημόσιο λόγο που συνδυάζει την τέχνη με την πολιτική πραγματικότητα.

«Τα νέα που μάς έφερε ήταν όλα μια ψευτιά κι ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει κι τού ’παμε να φύγει μουδιασμένα Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει καλύτερα να μη μάς πει κανένα.» Αυτές οι λέξεις επιβεβαιώνουν πως η καλλιτεχνική ευαισθησία μπορεί να υπερβαίνει κάθε πολιτικό επιχείρημα.

«Ο Διονύσης δεν αρνήθηκε ποτέ την πρόσκληση της αμφισβήτησης», υπογράμμισε ο κ. Μητσοτάκης προσδιορίζοντας ότι αποτελούσε πυροδότης σκέψης σε πολλούς τομείς. Ήταν ένας πρωτοπόρος στο πεδίο της μουσικής ενώ ταυτόχρονα διατύπωνε αιρετικά σχόλια.

Σχολιάζοντας τη δημόσια προσωπικότητα του Διονύση ανέφερε: «Η Τέχνη και η πολιτική αντανακλούν στο πρόσωπό του». Παράθεση σημείων από αυτοβιογραφικό βιβλίο αποκάλυψε την εσωτερική διάθεση των δημιουργιών του: «Ο κόσμος με έχει πικράνει τόσο πολύ που λέω να τα παρατήσω όλα». Υπογράμμισε επίσης ότι δεν αποδέχεται δημόσιες θέσεις καταλήγοντας πως έχει γίνει ο χρονογράφος ενός ελληνικού ταξιδιού διάρκειας μισού αιώνα.

«Η κληρονομιά σου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής μας ιστορίας», πρόσθεσε ο Πρωθυπουργός στο επικήδειο λόγο όπως είπε χαρακτηριστικά: «Νιόνιο μας, θα σε αποχωριστώ έχοντας μια τεράστια ευγνωμοσύνη εκ μέρους τόσων γενεών που άφησαν σημάδια στην πορεία σου. Από αύριο δεν θα υπάρχει μόνον μέσω των τραγουδιών σου αλλά κάθε φορά που ένας νέος παίρνει μια κιθάρα για να μετατρέψει τις σκέψεις σε μουσικές νότες ή όταν έρχεται εκείνη η στιγμή όπου καλούμαστε όλοι μαζί να κοιτάξουμε στον εθνικό καθρέφτη – με όλες τις καλές πλευρές μας αλλά και τα λάθη μας – ώστε τελικά να συμφιλιωθούμε με τους εαυτούς μας».