29/10/2025

«Νέες Δημιουργίες στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης: Δύο Εκθέσεις που Θα Συναρπάσουν»

Πενήντα χρόνια μετά την ιστορικής σημασίας διοργάνωση Greek Month in London (Ελληνικός Μήνας στο Λονδίνο), που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 1975, το ΕΜΣΤ παρουσιάζει μια επετειακή έκθεση που εστιάζει στο εικαστικό τμήμα του Ελληνικού Μήνα, το οποίο περιελάμβανε δύο εκθέσεις, την Four Painters of 20th Century Greece (Τέσσερις Ζωγράφοι της Ελλάδος του

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης εγκαινιάζει τον Νοέμβριο δύο νέες εκθέσεις

Εορτασμός 50 Ετών από τον Ελληνικό Μήνα στο Λονδίνο

Πενήντα χρόνια μετά την εμβληματική διοργάνωση του Greek Month in London (Ελληνικός Μήνας στο Λονδίνο) που έλαβε χώρα τον Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 1975, το ΕΜΣΤ παρουσιάζει μια επετειακή έκθεση που εστιάζει στην εικαστική διάσταση του Ελληνικού Μήνα. Αυτή η εκδήλωση περιλάμβανε δύο σημαντικές εκθέσεις: την Four Painters of 20th Century Greece (Τέσσερις Ζωγράφοι της Ελλάδας του 20ού αιώνα) και την Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks (Οκτώ Καλλιτέχνες, Οκτώ Αντιλήψεις, Οκτώ Έλληνες). Το ΕΜΣΤ θα επικεντρωθεί στη δεύτερη έκθεση που φιλοξενήθηκε στο Ινστιτούτο Σύγχρονων Τεχνών (ICA) και παρουσίασε έργα οκτώ σύγχρονων καλλιτεχνών, οι οποίοι κατά βάση ήταν Έλληνες της διασποράς.

Η νέα έκθεση στο ΕΜΣΤ είναι επιμελημένη από την Πολύνα Κοσμαδάκη και θα εγκαινιαστεί στις 8 Νοεμβρίου μαζί με την έκθεση Θαλασσόκαμπος που επιμελούνται οι Δανάη Γιαννόγλου και Κυβέλη Μαυροκορδοπούλου. Η τελευταία προέρχεται από τη δεύτερη ανοιχτή πρόσκληση του μουσείου για επιμέλεια ομαδικής έκθεσης.

Ανάμνηση των Εκθέσεων του ’75

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση τύπου του ΕΜΣΤ, τις δύο καλλιτεχνικές εκθέσεις είχε οργανώσει ο διεθνώς αναγνωρισμένος Έλληνας επιμελητής Χρήστος Ιωακειμίδης (1932-2017), σε συνεργασία με τον Norman Rosenthal, έναν γνωστό Βρετανό ιστορικό τέχνης που ήταν υπεύθυνος τις εκθέσεις το 1975 στο ICA. Οι συγκεκριμένες εκθέσεις όχι μόνο σφράγισαν τη συζήτηση γύρω από τη σύγχρονη τέχνη στην Ελλάδα αλλά άνοιξαν επίσης δρόμους για νέες ιδέες αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας.

Με σκοπό να γιορτάσει αυτή την επέτειο των πέντε δεκαετιών μετά τη σημαντική αυτή πρωτοβουλία,η τρέχουσα «δοκιμιακή» έκθεση συνδυάζει έργα και ντοκουμέντα που αντλούνται από συνομιλίες της επιμελήτριας με τον Χρήστο Ιωακειμίδη πριν το θάνατό του καθώς επίσης πρωτότυπο αρχειακό υλικό το οποίο παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο κοινό. Σκοπός είναι να υπογραμμιστεί η σημασία της κριτικής ματιάς των Ιωακειμίδη και rosenthal στη διαμόρφωση μιας κατηγορίας «ελληνικής πρωτοποριακής τέχνης» καθώς επίσης να εξεταστεί ο ρόλος αυτών των εκθέσεων στην πολιτική συζήτηση σχετικά με τη στρατευμένη τέχνη μετά την πτώση της Χούντας.

Η συλλογή περιλαμβάνει χαρακτηριστικά έργα καλλιτεχνών όπως οι Στήβεν Αντωνάκος (1926-2013), Βλάσης Κανιάρης (1928-2011), Χρύσας (1933-2013), Γιάννης Κουνέλλης (1936-2017), Παύλος (1930-2019), Λουκάς Σαμαράς (1936-2024), Τάκης (1925-2019) και Κώστας Τσόκλης (*γεν.* 1930). Τα έργα τους συνδέονται θεματολογικά με αυτά που είχαν παρουσιαστεί τότε στον χώρο του ICA.

Θαλασσόκαμπος: Νέα Δρώμενα στον Χώρο Συγχρονισμού

The exhibition “Θαλασσόκαμπος” προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας ανοιχτής πρόσκλησης προς επαγγελματίες στον χώρο της σύγχρονης τέχνης στα πλαίσια υποστήριξης δημιουργικών προτάσεων. Αυτή η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2023 κι έχει στόχο να ενθαρρύνει νεωτερικές φωνές μέσα σε ένα δυναμικό πλαίσιο επιλογής.

Φιλοξενούμενη στον Project Room 2 ως μέρος ενός φθινοπωρινής σειράς περιοδικών εκθέσεων για το έτος 2025, η συγκεκριμένη δρώμενος αντλεί έμπνευση ιδιαίτερα από τα έργα της Αθηνάς Τάχα τα οποία ανήκουν στην συλλογή του μουσείου μας. Η προβληματισμός γύρω από τον τόπο αντιμετωπίζεται μέσω φυσικών υλών όπως χαλίκια και βότσαλα – στοιχεία τα οποία μεταμορφώνονται σε γλυπτά ή αντικείμενα ενδύματος σύμφωνα πάντα με την προσφορά τους στις ανθρώπινες σχέσεις προς αυτόν.

A noteworthy aspect of this exhibition is the reflection on ecological sensitivity found in the works of other participating artists like Margaret Raspé adn her exploration of landscapes developed during her summers on Karapathos in the ’70s and ’80s.

The creations of Catriona Gallagher embody both literal and metaphorical connections to gardens cultivated by women volunteers since the ’60s while Dora Oikonomou transforms various natural elements from around the world into unique sculptural mutations blurring boundaries between hosts and parasites.
Lastly, Claude Cahun’s work emphasizes fluidity against rigid gender identities whereas Ana Mendieta leaves traces of her body on landscapes only to erase them using nature’s four elements.
The public program accompanying this exhibition features contributions from various artists including Stephanie Levidis and Danae io as well as Margaret Raspé among others.

*Φωτογραφία: H βιτρίνα της γκαλερί Wildenstein όπου έγινε η έκθεση Four Painters of 20th Century Greece , συμπεριλαμβάνει έργοτου Νίκου Χατζηκυριάκου Γκίκα.*
Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ