13/08/2025

«Σκέρτσος: Η Δημοκρατία δεν επιτρέπει την προσβολή των αντιπάλων ως «κλέφτες»»

Με ανάρτησή του στο Facebook, ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος εξαπέλυσε επίθεση στην αντιπολίτευση, κατηγορώντας την για εσκεμμένη ή αφελή σύγχυση ανάμεσα στην πολιτική και την ποινική ευθύνη, κάτι που – όπως επισημαίνει – οδηγεί σε ευθεία στοχοποίηση και δαιμονοποίηση των πολιτικών αντιπάλων. Ολόκληρη η ανάρτηση του Άκη Σκέρτσου: «Ποια ήταν η μήτρα του ναζισμού;

Σκέρτσος: Ας μετατρέψουμε τις χαμένες ευκαιρίες της μεταπολίτευσης έστω και σήμερα σε «καύσιμα» για ακόμη

Σφοδρή κριτική από τον Υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο

Μέσω μιας ανάρτησης στο Facebook, ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος επιτέθηκε στην αντιπολίτευση, κατηγορώντας την για σκόπιμη ή αφελή σύγχυση μεταξύ πολιτικής και ποινικής ευθύνης. Αυτή η κατάσταση, όπως σημειώνει, οδηγεί σε στοχοποίηση και δαιμονοποίηση των πολιτικών αντιπάλων.

Στην ανάρτησή του αναφέρει: «Ποια ήταν η μήτρα του ναζισμού; Η ολοκληρωτική σκέψη και η βαθιά ρατσιστική θέση πως κάποιος άλλος, εν προκειμένω ένας ολόκληρος λαός -οι Εβραίοι- ευθύνονται για τα δεινά των Γερμανών του μεσοπολέμου και πρέπει να τιμωρηθούν για αυτά. Τα κρεματόρια των 6 εκατομμυρίων νεκρών Εβραίων, από παιδιά έως ηλικιωμένους, ήταν η τραγική κατάληξη που θα συνοδεύει ως στίγμα για πάντα την ανθρωπότητα.»

Ο Άκης Σκέρτσος υπογραμμίζει ότι στον πυρήνα κάθε σύγχρονου κράτους δικαίου και δημοκρατίας βρίσκονται δύο θεμελιώδεις αρχές: πρώτον, το τεκμήριο της αθωότητας – δηλαδή ότι αυτός που κατηγορεί κάποιον πρέπει να αποδείξει τις κατηγορίες του κι όχι ο κατηγορούμενος να αποδείξει την αθωότητά του. Δεύτερον, δεν υπάρχει συλλογική ή οικογενειακή ευθύνη για εγκλήματα. Αν κάποιος συγγενής διαπράξει μια παράβαση δεν σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι ένοχοι.

«Αυτά τα στοιχειώδη θα έπρεπε να θυμάται πιο συχνά η εγχώρια αντιπολίτευση», προσθέτει ο υπουργός. Ιδιαίτερα όσοι αυτοχαρακτηρίζονται ως προοδευτικοί πολιτικοί θα πρέπει να είναι προσεκτικοί απέναντι στην ολοκληρωτική σκέψη και τον λόγο μίσους που παραμονεύουν γύρω τους.

Η επιπόλαιη ή εσκεμμένη σύγχυση που οδηγεί στη σύνθεση της πολιτικής με ποινικές ευθύνες – χαρακτηρίζοντας τους πολιτικούς αντιπάλους ως «κλοπιμαίους» ή «μέλη εγκληματικών οργανώσεων» – δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να θεωρείται δημοκρατική στάση από κανένα κόμμα ή εκλεγμένο εκπρόσωπο.

Η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής συνιστά μια βαθιά αντιδραστική θέση που μας παραπέμπει σε σκοτεινές εποχές και σίγουρα δεν έχει θέση σε μια δημοκρατία. Δυστυχώς αυτό καταδεικνύει επίσης τη σοβαρή αδυναμία της αντιπολίτευσης στη διαμόρφωση μιας θετικής εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης.