«Τάκης Κορμάς: Παραιτήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ – Καταγγέλλει την αναπαραγωγή κλειστών συστημάτων στην ηγεσία»
Επιστολή παραίτησης από τον ΣΥΡΙΖΑ έστειλε στη Γραμματέα του κόμματος, Ράνια Σβίγκου, ο Τάκης Κορμάς. Στην επιστολή παραίτησης, την οποία κοινοποίησε και προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλο , ο κ. Κορμάς υποστηρίζει μεταξύ άλλων πως στον ΣΥΡΙΖΑ «αντί της συγκρότησης ενός συνεκτικού θεσμικού και αξιακού σχεδίου, ικανού να απαντήσει στις ανάγκες της κοινωνικής

Παραίτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ: Επιστολή του Τάκη Κορμά
Ο Τάκης Κορμάς υπέβαλε επιστολή παραίτησης στη Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, την οποία κοινοποίησε και στον πρόεδρο του κόμματος, Σωκράτη Φάμελλο. Σε αυτήν την επιστολή, ο κ. Κορμάς εκφράζει τη θέση του ότι στον ΣΥΡΙΖΑ «αντί της συγκρότησης ενός συνεκτικού θεσμικού και αξιακού σχεδίου, ικανού να απαντήσει στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και στα αιτήματα της εποχής, κυριάρχησε ένας εσωστρεφής κύκλος φθοράς: η αμηχανία, ο διαχειριστικός πραγματισμός, η ατέρμονη μετάβαση χωρίς την πολιτική φαντασία ή την ιδεολογική τόλμη που απαιτείται στη σημερινή ιστορική συγκυρία».
«Η πολιτική δεν είναι – και δεν μπορεί να είναι – απλώς διαχείριση. Είναι δημιουργία νοήματος, είναι πράξη ρήξης και ανάληψης ιστορικής ευθύνης», προσθέτει ο κ. Κορμάς. Υπογραμμίζει επίσης ότι «χωρίς σαφή ιδεολογική κατεύθυνση, χωρίς κοινωνική νομιμοποίηση και χωρίς ρήξη με τον θεσμικό φορμαλισμό που καθηλώνει κάθε χειραφετική προοπτική», ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ χάνει τη ταυτότητά του.
Ο ίδιος επισημαίνει πως «η σημερινή ηγεσία θα έπρεπε να αναλάβει το βάρος της ιστορικής συγκυρίας ως τελευταία ελπίδα για ανασύνταξη και αξιοπιστία». Αντ’ αυτού όμως επέλεξε να επαναφέρει τα ίδια κλειστά συστήματα λήψης αποφάσεων που αποξενώνουν τους πολίτες.
Στην επιστολή του αναφέρει επίσης ότι «η αποχώρησή μου δεν σημαίνει ρήξη με τους συντρόφους μου – αντιθέτως: αποτελεί πράξη συνέπειας και σεβασμού». Ο κ. Κορμάς καταλήγει λέγοντας πως «σε περιόδους σύγχυσης η σιωπή μπορεί να εκφράσει πιο ουσιαστικά τη στάση ενός ανθρώπου από τη μηχανική συμμετοχή» καθώς για εκείνον η πολιτική ήταν πάντα χώρος αξιακής δέσμευσης κι όχι μέσο προσωπικής καταξίωσης.
«Δεν είναι όλες οι αποχωρήσεις αποστασιοποίηση», προσθέτει τελικά ο ίδιος. «Κάποιες αποτελούν απλά συνέπεια – χωρίς δεύτερη πράξη ή σκηνικό αναπαράστασης».