Τουρκία: Διπλωματική ήττα εντός του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας

Η Τουρκία επιχείρησε να οδηγήσει σε ψηφοφορία μια τυπική διαδικασία στα Ηνωμένα Έθνη και εν τέλει το μόνο που κατάφερε ήταν να απομονωθεί αφού κανένα κράτος δεν την ακολούθησε στη αμφισβήτηση της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το ψήφισμα επαναλαμβάνει την οικουμενικότητα της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Τα ανοίγματα που επιχειρεί τα τελευταία χρόνια η Τουρκία, προς διάφορες κατευθύνσεις, στοχεύουν μεταξύ άλλων, στο να αποκτήσει η χώρα ένα ισχυρό έρεισμα σε διεθνή φόρα, όπως είναι τα Ηνωμένα Έθνη. Φαίνεται ότι τη δεδομένη στιγμή κανένα κράτος, όσο κι αν ευχαριστεί την Τουρκία για στήριξη και βοήθεια, δεν είναι ακόμα διατεθειμένο να εγκαταλείψει διεθνείς συμβάσεις των Ηνωμένων Εθνών. Όπως είναι η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Οπως αναφέρει η εφημερίδα “Φιλελεύθερος” της Κύπρου, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών εντός Δεκεμβρίου υιοθετεί κάθε χρόνο Απόφαση για τους Ωκεανούς και το Δίκαιο της Θάλασσας. Μια τυπική διαδικασία που περνά χωρίς να χρειάζεται ψηφοφορία. Αυτό γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Στην τελευταία σύνοδο του 2020 η Τουρκία (η οποία να σημειώσουμε προεδρεύει φέτος της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών) αποφάσισε να ζητήσει όπως διεξαχθεί ψηφοφορία ανάμεσα στα κράτη μέλη του διεθνούς οργανισμού.

Σίγουρα πίσω από την απόφαση για να ζητηθεί η ψηφοφορία δεν βρισκόταν η καταγραφή της αντίθεσης της Τουρκίας στο Δίκαιο της Θάλασσας, αφού αυτό θα μπορούσε να το κάνει και χωρίς ψηφοφορία. Ενδεχομένως να ήλπιζε ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία θα την ακολουθούσαν κι άλλες χώρες, κάτι που θα της επέτρεπε να στήσει ένα νέο αφήγημα περί αμφισβήτησης της συγκεκριμένης Σύμβασης. Αφήγημα το οποίο θα χρησιμοποιούσε ως όπλο στην προώθηση των σχεδίων της στην Ανατολική Μεσόγειο σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας. Στην ψηφοφορία που διεξήχθη εντός Δεκεμβρίου στα Ηνωμένα Έθνη την εν λόγω έκθεση της Γενικής Συνέλευσης υπερψήφισαν 152 χώρες, 1 χώρα εναντίον, η Τουρκία και τέσσερις αποχές από Κολομβία, Μαδαγασκάρη, Νιγηρία και Βενεζουέλα.

Όπως αναφέρεται και σε σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών: “Μέσα από το 56σέλιδο κείμενο η Σύνοδος επαναβεβαίωσε τον ενοποιητικό χαρακτήρα της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας και τη ζωτική σημασία που έχει στη διατήρηση της ακεραιότητά της. Καλεί όλα τα κράτη που δεν το έχουν πράξει να καταστούν συμβαλλόμενα μέρη στη Σύμβαση και το Τμήμα ΧΙ της Συμφωνίας που καθιέρωση τη Διεθνή Αρχή Βυθού και προσέφερε ένα καθεστώς για τα ορυκτά που βρίσκονται εκτός των χωρικών υδάτων ενός κράτους ή την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη. Παράλληλα καλεί εκείνα τα κράτη που δεν το έχουν πράξει όπως συμβληθούν με τη Συμφωνία για την Εφαρμογή των Προνοιών της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας της 10ης Δεκεμβρίου 1982”.

Περαιτέρω “καλεί όλα τα κράτη όπως εναρμονίσουν την εθνικής τους νομοθεσία με τις πρόνοιες της Σύμβασης και, αν δεν το έχουν ήδη πράξει, να καταθέσουν προς τον Γενικό Γραμματέα τους πίνακες ή τις λίστες των γεωγραφικών συντεταγμένων όπως καθορίζονται από τη Σύμβαση”.

Το ψήφισμα της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης καλεί τα κράτη μέλη του διεθνούς οργανισμού όπως επιλύουν ειρηνικά τις όποιες διαφορές έχουν σε σχέση με την εφαρμογή της Σύμβασης και να εργάζονται προς την κατεύθυνση της διατήρησης συνθήκων ασφάλειας εντός των θαλασσών.

Η τουρκική αντίδραση

Ο εκπρόσωπος της Τουρκίας, στην παρέμβασή του προς εξήγηση της θέσης του ( προβαίνοντας σε δικαιολόγηση ψήφου) ανέφερε ότι η αντιπροσωπεία του αισθάνθηκε υποχρέωση να ζητήσει ψήφο για το “L.39” λόγω της αναφοράς του στη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Τουρκία, ανέφερε ο Τούρκος αντιπρόσωπος, δεν είναι μέρος του εν λόγω μηχανισμού και διαφωνεί με την άποψη ότι η Σύμβαση έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με την τουρκική θέση, η Σύμβαση δεν είναι το μόνο νομικό πλαίσιο που καθορίζει τον έλεγχο επί των ωκεανών και των θαλασσών.