Ανατροπές στα Εργασιακά Δικαιώματα με το Νέο Νομοσχέδιο

Με την προώθηση του νέου νομοσχεδίου, η κυβέρνηση συνεχίζει «με συνέπεια την απορρύθμιση του εργατικού δικαίου και την υπονόμευση του συλλογικού κεκτημένου», όπως αναφέρουν σε κοινή τους δήλωση ο Παύλος Χρηστίδης, υπεύθυνος ΚΤΕ Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής, και ο Νίκος Δήμας, γραμματέας Τομέα Εργασίας.

Στην ανακοίνωση με τίτλο «Από το 8ωρο στο 13ωρο. Η ΝΔ ξηλώνει τα εργασιακά δικαιώματα», επισημαίνουν ότι το νομοσχέδιο αυτό «υπηρετώντας το νεοφιλελεύθερο δόγμα της φτηνής εργασίας και της χαμηλής παραγωγικότητας», εισάγει διατάξεις που:

• επεκτείνουν τα χρονικά όρια εργασίας,
• επιτρέπουν ατομική διευθέτηση ωραρίου,
• τροποποιούν τη διαδικασία χορήγησης ετήσιας άδειας,
• περιορίζουν τον χρόνο ανάπαυσης των εργαζομένων,
• θεσπίζουν 13ωρη απασχόληση στον ίδιο εργοδότη χωρίς τη συναίνεση του εργαζόμενου.

Οι κ.κ. Χρηστίδης και Δήμας τονίζουν ότι «η άρνηση του εργαζόμενου να απασχοληθεί υπερωριακά καθίσταται νομικά επισφαλής» προσθέτοντας ότι οι ρυθμίσεις περί “ευελιξίας” αποδομούν το συλλογικό εργατικό δίκαιο ενισχύοντας τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών εις βάρος των εργαζομένων.

Eπιπλέον:

• Θεσπίζεται η δυνατότητα υπερωριών ακόμη και για εκ περιτροπής εργασία.
• Kαταργούνται οι προσαυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για υπερβάσεις ωρών εργασίας.
• Kαθιερώνονται αλλαγές στη διάθεση της ετήσιας άδειας χωρίς περιορισμούς καθώς οι δύο εβδομάδες καλοκαιρινών διακοπών δεν είναι πια δεδομένες.

Sύμφωνα με στελέχη του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής όλα αυτά συμβαίνουν ενώ «σύμφωνα με την Eurostat, οι Έλληνες εργάζονται περισσότερο αλλά αμείβονται λιγότερο από τους υπόλοιπους Ευρωπαίους». Επιπλέον για το 2024 η Ελλάδα καταγράφει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά απασχόλησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ ο μέσος ετήσιος πραγματικός μισθός ανέρχεται στο 52% του ευρωπαϊκού μέσου όρου σε σύγκριση με το 82,5% που ήταν το 2009.

Tέλος οι κ.κ. Χρηστίδης και Δήμας υπογραμμίζουν ότι «αντί να λάβει μέτρα για αύξηση των μισθών η κυβέρνηση επιλέγει να επεκτείνει τις ώρες εργασίας αγνοώντας τις ανάγκες υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων καθώς επίσης την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής ζωής και οικογένειας».Τονίζουν πως «χωρίς αξιοκρατικές αμοιβές σταθερά ωράρια κι ευνοϊκές συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει βιώσιμο εργασιακό μέλλον».