Στρατηγικές για την Ανάκτηση των Επικουρικών Συντάξεων έως το 2026

Στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης βρίσκονται σε εξέλιξη διάφορα σενάρια σχετικά με την “αποδέσμευση” των επικουρικών συντάξεων, που προβλέπεται να συμβεί το 2026. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι τελικές αποφάσεις θα πρέπει να προκύψουν από τους αρμόδιους της ηγεσίας του υπουργείου μετά από τη διαπίστωση ότι δεν θα υπάρξει έλλειμμα στον προϋπολογισμό εξαιτίας των αυξήσεων. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι εφόσον επιβεβαιωθεί το πλεόνασμα του 2025, τότε πιθανόν να ανασταλεί η εφαρμογή της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος, οδηγώντας σε αυξήσεις στις επικουρικές συντάξεις.

Ειδικότερα, οι εκτιμήσεις για τον προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ δείχνουν πλεόνασμα ύψους περίπου 708,9 εκατ. ευρώ για το έτος 2025. Ωστόσο, αξίζει να υπενθυμιστεί ότι η αξιολόγηση της βιωσιμότητας των επικουρικών συντάξεων διενεργείται από την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, η οποία είχε απορρίψει τη δυνατότητα αύξησης των επικουρικών συντάξεων κατά τα έτη 2023-2024, παρά το γεγονός ότι ο οργανισμός είχε καταγράψει πλεόνασμα σχεδόν 35 εκατ. ευρώ σε ταμειακή βάση κατά το 2024.

Δομή Διοίκησης Μέσων Συνταξιοδοτήσεων για το Έτος 2025

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι μέσες επικουρικές συντάξεις που θα ισχύσουν το έτος 2025:

• Mέση σύνταξη λόγω γήρατος: Το μικτό ποσό ανέρχεται στα 292,02 ευρώ ενώ καθαρό ποσό είναι στα 198,68 ευρώ.
• Mέση σύνταξη λόγω αναπηρίας: Για τη συγκεκριμένη κατηγορία ανέρχεται στα 164,50 ευρώ μικτά και στα 129,93 ευρώ καθαρά.
• Mέση σύνταξη εκ μεταβίβασης λόγω θανάτου: Οι δικαιούχοι λαμβάνουν μικτό ποσό ύψους 149,24 ευρώ ενώ καθαρό είναι τα 120,02 ευρώ.

Tρόποι υπολογισμού

Αξίζει να σημειωθεί πως ο υπολογισμός των επικουρικών συντάξεων που έχουν αρχίσει μετά τον Ιανουάριο του 2015 περιλαμβάνει δύο βασικούς τύπους υπολογισμού:

1. Για τις ασφαλιστικές περιόδους έως το τέλος του έτους 2014:

Ο υπολογισμός γίνεται με έναν παράγοντα πιστοποίησης στο ποσοστό του 0,45% ανά χρόνο ασφάλισης και πολλαπλασιάζεται με τον μισθό που ισχύει μεταξύ των ετών από ’02 έως ’14.

<

2. 
   Σ’ αυτήν την περίπτωση οι εισφορές πολλαπλασιάζονται με ειδικούς παράγοντες ανάγνωρισεως που επηρεάζουν αρνητικά τη συνολική σύνταξη όσο πιο νωρίς αποχωρούν από την εργασία τους οι ασφαλισμένοι.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένας εργαζόμενος με υψηλό μισθό μπορεί να έχει πληρώσει σημαντικές εισφορές μετά το ’15 αλλά εάν αποχωρήσει στα εξήντα αντί στους εξηνταεπτά μπορεί να δει μειώσεις στην τελική του σύνταξη.