Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ: Ένας Θρύλος του Κινηματογράφου

Ένας από τους πιο εμβληματικούς ηθοποιούς και στυλοβάτες της 7ης τέχνης, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, αναχώρησε για την αιωνιότητα, επιστρέφοντας στα αστέρια όπου πάντα ανήκε. Ο θρυλικός «ξανθός» της αμερικανικής βιομηχανίας κινηματογράφου απεβίωσε λίγο πριν κλείσει τα 90 του χρόνια, μια ζωή που γέμισε με αξέχαστες ερμηνείες και πρωτοποριακές δημιουργίες πίσω από την κάμερα.

Η ίδρυση του φεστιβάλ Σάντανς έθεσε τον Ρέντφορντ ως ακρογωνιαίο λίθο στην αναγέννηση του ανεξάρτητου σινεμά, προσφέροντας μια νέα διέξοδο σε πολλούς νέους καλλιτέχνες. Μαζί με τον Πολ Νιούμαν, υπήρξαν δύο από τους πιο γοητευτικούς άνδρες της βιομηχανίας που επηρέασαν τις τάσεις και τις ιδέες της εποχής τους μέσω των δυναμικών προσωπικοτήτων τους.

Γεννημένος στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια το 1936 σε μια ταπεινή οικογένεια με ποικιλία καταγωγής (βρετανική, σκωτσέζικη και ιρλανδική), ο νεαρός Ρέντιφορντ ξεχώριζε για τη φυσική του ομορφιά και τα χαρακτηριστικά πυρόξανθα μαλλιά του. Η ζωή του στην παιδική ηλικία δεν ήταν χωρίς προκλήσεις καθώς πέρασε περιόδους αταξίας ενώ παρακολουθούσε τους κινηματογραφικούς θρύλους έξω από τα στούντιο.

Μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο και μία υποτροφία στο πανεπιστήμιο Κολοράντο λόγω των επιδόσεων στο μπέισμπολ, εργάστηκε για να μπορέσει να ταξιδέψει στην Ευρώπη.Στη Φλωρεντία όμως απογοητεύθηκε καθώς οι καθηγητές δεν τον δέχθηκαν στη Σχολή Καλών Τεχνών. Επιστρέφοντας στις ΗΠΑ εγκαταστάθηκε στο Μπρούκλιν όπου σταδιακά άρχισε να εκπλήσσει όλους με τις καλλιτεχνικές του ευαισθησίες.

Ακολούθως έγινε δεκτός στην Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών στη Νέα Υόρκη όπου οι κριτές αναγνώρισαν τις εξαιρετικές δυνατότητές του: «Διαθέτει φυσικό χάρισμα», ήταν η γνώμη τους. Οι αφηγηματικές δυνατότητές του απέφεραν πλούσιες ερμηνείες στους χαρακτήρες που υποδύθηκε και έτσι καθιερώθηκε ως ένας φωτεινος αστέρας πάνω σε ένα σύνθετο πολιτικό φόντο όπως αυτό που διαμόρφωνε η εποχή McCarthyism.

Πρώτος σημαντικός σταθμός στην καριέρα του υπήρξε το κοινωνικό δράμα «Η Καταδίωξη» δίπλα στον Μάρλο Μπράντο που αποκάλυψε την ηγετική πλευρά της προσωπικότητας αλλά και την υποκριτική ικανότητά του. Το 1969 συνεργάστηκε ξανά με τον Πολ Νιούμαν στο θεατρικό κομψοτέχνημα «Οι Δύο Ληστές», δείχνοντας ξανά τη μοναδική χημεία μεταξύ των δύο αντρών.

Aπό εκείνο το σημείο κι έπειτα οι μεγάλες επιτυχίες συνεχίζονταν χωρίς σταμάτημα· όπως το Όσκαρ σκηνοθεσίας για την ταινία “Συνηθισμένοι Άνθρωποι” ή οι χαρακτηριστικοί πολιτικοί θρίλε르 όπως “Οι Τρεις Μέρες Του Κόνδορα”. Άλλα σημαντικά έργα περιλαμβάνουν το “Πέρα Από Την Αφρική” πλάι στη Μέριλ Στραπ καθώς επίσης συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες κοινωνικής ευθύνης μέσω των ταινιών στις οποίες συμμετείχε.

Sτην προσωπική ζωή παρά τη δημοσιότητα γύρω από αυτόν παρέμεινε σχετικά διακριτικός – παν married πρώτης φοράς το 1958 τη Λόλα βαν Γουάγκενεν μέχρι τον χωρισμό τους μετά τέσσερα παιδιά ούτε δεύτερη φορά είχε συνδεθεί πανηγυρίζοντας εκ νέου μαζί με τη νέα σύζυγο Σύμπιλ Ζάγκαρας κάποια χρόνια αργότερα.

Cementing his legacy as a social activist and environmentalist throughout his life , Robert Redford left behind not just unforgettable performances but also a testament to creative freedom and independence in cinema—an aspect that remains crucial in today’s film landscape .

“Ένα λιοντάρι «έφυγε»”

– Η Μέριλ Στρέπ αποχαιρετά τον Ρόμπερτ Ρέντφορντσ –

“Με τον χαμό ενός μεγάλου ανθρώπου μας εγκατέλειψε ένα γνήσιο λιονερί”. Αυτή είναι η δήλωση της Μέριλ Στρέπ μετά την είδηση ότι ο αγαπημένος συνάδελφος απώλεψε τη ζωή κατά ηλικίας 89 χρόνων.”Αναπαύσου εν ειρήνη αγαπημένε μου φίλε”,προσθέτει ακόμη αυτή η αξιαγάπητη μορφή.”

Και πρόσφατα έδειξε πώς καταλαμβάνει εξέταση Ιστορίας όταν χρησιμοποίησαν τα λόγια ώστε ” ζούμε ακόμα στις αρχές μας”.”Σήμερα διάβασα ότι ο Bob έχει φύγει,” είπε γεμάτης συγκίνησης.”

Επίσης προς τιμή αυτού , o Πρόεδρος Donald Trump εξέφρασε πως “Υπήρχαν χρόνια ανάμεσα στους καλύτερους.” .