13/11/2025

«Ανακαλύπτοντας τους Δημοκράτορες: Μια Συναρπαστική Παράσταση του Γιάννη Αποσκίτη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου»

Ο Γιάννης Αποσκίτης παρουσιάζει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τη νέα του εξωφρενική μαύρη κωμωδία πάνω στην παρανοϊκή πολιτική επικαιρότητα. Ο ιδιαίτερος και αιρετικός συγγραφέας και σκηνοθέτης της νέας γενιάς δημιουργών, Γιάννης Αποσκίτης, σε συνέχεια των σκέψεων του πάνω στην άκρως παρανοϊκή πολιτική επικαιρότητα, μετά τους Προβοκάτορες που παρουσιάστηκαν το 2022 στην Πειραματική Σκηνή Νέων






Δημοκράτορες: Νέα παράσταση στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Η νέα μαύρη κωμωδία του Γιάννη Αποσκίτη στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Ο Γιάννης Αποσκίτης επιστρέφει στο Θέατρο του Νέου Κόσμου με την καινούργια του σάτιρα, η οποία εστιάζει στις παρανοϊκές πτυχές της πολιτικής επικαιρότητας. Ο ταλαντούχος συγγραφέας και σκηνοθέτης της νεότερης γενιάς συνεχίζει τις προβληματισμούς του σχετικά με την πολιτική κατάσταση μετά τους Προβοκάτορες που είχαμε την ευκαιρία να δούμε το 2022 στην Πειραματική Σκηνή Νέων Δημιουργών του Εθνικού Θεάτρου.

Στην νέα αυτή σκοτεινή φάρσα, με τίτλο Δημοκράτορες, που αποτελεί το δεύτερο μέρος μιας άτυπης τριλογίας για την πολιτική, ο θεατής θα μεταφερθεί ξανά στη φανταστική Ωρυγία. Αυτή η εξωφρενική μαύρη κωμωδία αντλεί έμπνευση από το διήγημα Το σύστημα του Καθηγητή Πίσσα και του Δόκτορος Φτερά γραμμένο από τον Έντγκαρ Άλαν Πόε.

Η παράσταση ξεκινά στις 18 Νοεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή και ακολουθεί τον Τζον Ντόε, έναν φοιτητή ψυχιατρικής που εισέρχεται στην Κλινική Νιούμαν για μια λοβοτομή. Ωστόσο, αντί για μία “βαρβαρή” χειρουργική διαδικασία, οι θεατές παρακολουθούν ένα πείραμα που προσπαθεί να αναπαραστήσει τις αυταρχικές φαντασιώσεις ενός ασθενή που αυτοαποκαλείται «Δημοκράτωρ». Ο Τζον βρίσκει τον εαυτό του μπλεγμένο σε αυτό το πείραμα.

Στη σκηνή αναδύεται ένα εντυπωσιακό πολιτικό τσίρκο το οποίο μπορεί να διαδραματίζεται είτε το 2028 είτε ίσως – ποιος ξέρει – ακόμη και το 1892. Οι ηθοποιοί μεταμορφώνονται σε σκοτεινούς κλόουν της Δημοκρατίας της Ωρυγίας καθώς και σε καταβεβλημένους «ρεαλιστικούς» ψυχιάτρους. Τα όρια ανάμεσα στην πνευματική διαύγεια και τη σαδιστική φαντασία αποδεικνύονται τόσο δυσδιάκριτα ώστε ο θεατής αναρωτιέται: ποιος πραγματικά είναι ο μεγάλος ασθενής αυτής της ιστορίας;

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ