Η Φορολογική Πολιτική στην Ελλάδα: Δεδομένα και Συγκρίσεις με τον ΟΟΣΑ

Στην κορυφή της κατάταξης των χωρών-μελών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την έμμεση φορολογία βρίσκεται η Ελλάδα, με σημαντική απόσταση από το μέσο όρο.

Οι αυξημένες εισπράξεις από τον ΦΠΑ, εν μέρει λόγω της ανατιμήσεως αγαθών, καθώς και οι υψηλοί Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης (ΕΦΚ), όπως είναι αυτοί στα καύσιμα, συμβάλλουν θετικά στα κρατικά έσοδα. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση έχει αρνητικές συνέπειες για τα πιο ευάλωτα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας. Σύμφωνα με τη νέα έκθεση του ΟΟΣΑ σχετικά με τη φορολόγηση στις χώρες-μέλη του οργανισμού, σχεδόν το 50% των φορολογικών εσόδων στη χώρα μας προέρχεται από φόρους κατανάλωσης.

Επιπλέον, οι ασφαλιστικές εισφορές στην Ελλάδα βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο συγκριτικά με άλλες χώρες του οργανισμού, αυξάνοντας έτσι το συνολικό κόστος εργασίας. Μάλιστα, η Ελλάδα περιλαμβάνεται ανάμεσα στις οκτώ χώρες όπου οι εισφορές των εργαζομένων συνεισφέρουν περισσότερα έσοδα στο κράτος σε σχέση με τις εισφορές των εργοδοτών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στην πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ:

• Το 2024 τα φορολογικά έσοδα της χώρας ανήλθαν στο 39,8% του ΑΕΠ, σημειώνοντας αύξηση σε σύγκριση με το 38,9% που καταγράφηκε το 2023. Αυτή η τιμή είναι επίσης αρκετά μεγαλύτερη από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ που φτάνει στο 34,1%.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την δέκατη θέση της Ελλάδας όσον αφορά την επιβάρυνση φόρων.
• Η εξάρτηση από τον ΦΠΑ και τους ΕΦΚ είναι έντονη αφού περίπου το 40,7% των συνολικών εσόδων προέρχεται αποκλειστικά απ’ αυτές τις πηγές—22,5% προέρχεται από τον ΦΠΑ ενώ ένα άλλο ποσοστό 18.2% συνδέεται στους ΕΦΚ– ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στον ΟΟΣΑ ανέρχεται μόλις στο 31.3%. Έτσι λοιπόν η Ελλάδα κατατάσσεται πέμπτη μεταξύ χωρών που βασίζονται περισσότερο στην έμμεση φορολογία.
• Οι κοινωνικές ασφαλίσεις στη χώρα μας αποτελούν μία εκ των υψηλότερων ποσοτήτων εντός Ευρώπης φθάνοντας το ποσοστό τους στο 28.8%, αντιπαραβάλλοντας έναν μέσο όρο στον ΟΟΣΑ γύρω από το 25.5%. Αυτή η διαφορά υποδεικνύει ότι τόσο εργοδότες όσο και εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν αυξημένη πίεση χρηματοδότησης.
• Aντίθετα προς αυτά τα δεδομένα ο φόρος εισοδήματος παραμένει χαμηλότερος συγκριτικά μ’ εκείνον άλλων κρατών-μελών στον ίδιο οργανισμό καθώς αντιστοιχεί μόλις στο15،5 % επί των συνολικών εσόδων — γεγονός που δείχνει ότι δεν επενδύεται τόσο πολύ στους άμεσους φόρους όπως συμβαίνει αλλού— ο μέσος όρος στον ΟΟΣΑ αγγίζει παραπάνω αξία περίεργα στατιστικών ύψους23،7 %. Για παράδειγμα στη Δανία οι αντίστοιχοί δείκτες ανέρχονται έως57،2%, ενώ στη Σουηδία πλησιάζουν26،9 % .

Bεβαίως, μπορεί να θεωρηθεί ότι αυτή η κατάσταση καθιστά τη χώρα ανάμεσα στις περιοχές όπου οι συνοδευτικές δυνατότητες ανάπτυξής τους ξεπερνούν αυτόν τον κρίσιμο δείκτη υπερβαίνοντας μάλιστα κράτη όπως Γερμανία (38%) ή Ισπανία(36،7%) ή ακόμα ΗΒ(34 ،4%). Τα δεδομένα αυτά υπογραμμίζουν μια ιδιαίτερα έντονη εξάρτηση απο τις αποδόσεις οικονομικώς ενεργών ατόμων.

Eπίσης,θα πρέπει να σημειωθεί πως σύμφωνα με δηλώσεις διεθνών παραγόντων ,μόνο ομάδες επαγγελματιών κι αυτοαπασχολούμενων συμβάλλουν λιγότερα ή αναλογικά μικρότερα ποσά είτε βιοτεχνικώς είτε μέσω κεφαλαίων ανέκαθεν συγκρινόμενα ανάμεσα σ’ άλλα κράτη. Από τις αρχές δεκαετίας2010 έως σήμερα ,η ελληνική κυβέρνηση παρουσίασε αύξηση κοντά12 ،6 μονάδες στους ισχυρούς αυτούς αριθμούς όλων μαζί πιθανώς λόγοι συνθήκες “κοινωνικής αναδιάρθρωσης” μεταφέρεται μέσα περιόδου κρίσεων{!}!...

divergences Βορρά-Nότου :

Σε παγκόσμιο επίπεδο γίνεται εμφανής μια διαφορότητα μεταξύ Βορρά κι Νότου . Οι σκανδιναβικές χώρες διακρατούν ψηλά ποστάφυλα προσφορών υπηρεσιών επί πολλοί , δηλαδή Δανία ξεπερνούσε45 % δήθεν παρέχοντας καλύτερης ποιότητας δημόσιες υπηρεσίες ωστόσο πολλές φορές θεωρούνται απαιτήσεις”.Αντίθετα χώρες όπως Μεξικό , Χιλή κ Τουρκία συναντούνε πολύ χαμηλές προσφορές δίχως όμως να διαθέτουν παρέχουν ισχυρές κοινωνικές δομές ανεπτυγμένες σχέδια.